Greek language school - Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας - Τάσος Λειβαδίτης

Ενότητα Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές και λογοτέχνες-Τάσος Λειβαδίτης

Ο Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1922 και πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 1988. ‘Ηταν ένας από τους σημαντικότερους ‘Ελληνες ποιητές που αν και αρχικά σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, γρήγορα στράφηκε στη λογοτεχνία και συγκεκριμένα στην ποίηση.

Εμφάνιση

Στα ελληνικά γράμματα ο Τάσος Λειβαδίτης εμφανίστηκε το 1946, μέσα από τις στήλες του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα με το ποίημα «Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη» ενώ το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική σύνθεση με τίτλο «Μάχη στην άκρη της νύχτας».

Πολιτική δράση

Αξιομνημόνευτη είναι βεβαίως και η πολιτική του δράση καθώς ανέπτυξε έντονη πολιτική και αντιστασιακή δραστηριότητα στο χώρο της αριστεράς. Για όλη αυτή τη δράση του τον αποκάλεσαν δικαίως «Ποιητή του Έρωτα και της Επανάστασης».

Στο διάστημα της Χούντας των Συνταγματαρχών ο ποιητής μεταφράζει ή διασκευάζει λογοτεχνικά έργα χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Pόκκος και μάχεται το καθεστώς αυτό.

Μετά το θάνατό του ποιητή εκδόθηκαν χειρόγραφα ανέκδοτα ποιήματά του με τον τίτλο «Χειρόγραφα του Φθινοπώρου».

Θεματογραφία

Έρωτας και επανάσταση λοιπόν, θέματα που θίγονται έντονα στην ποίηση του Λειβαδίτη και που υπάρχουν στο απόσπασμα από το έργο «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας» έργο για το οποίο του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο Ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Nεολαίας στη Bαρσοβία, το 1955.

Το αιώνιο και πανανθρώπινο αίτημα για ελευθερία και δικαιοσύνη που λειτουργεί σε πολλαπλά επίπεδα στο έργο «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας». Οι εραστές κερδίζουν την αθανασία μέσα από τα μάτια όλων των άλλων ανθρώπων που κοιτούν προς τα αστέρια-ιδανικά που και εκείνοι κάποτε κοίταξαν! Οι δυο ερωτευμένοι πρωταγωνιστές του αποσπάσματος θα περάσουν στην Αθανασία, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα κοιτούν το ίδιο αστέρι με εκείνους και θα μάχονται για το κοινό ιδανικό ενός κόσμου δίκαιου, όμορφου και ελεύθερου, όπως οι δυο ερωτευμένοι τον κάποτε τον φαντάστηκαν και θέλησαν με την ένταση του έρωτά τους να ζήσουν. Και τότε όπως λέει ο ποιητής, μόνο τότε:

όλα τα όλα τα βράδια
κι όλα τ’ άστρα
κι όλα τα τραγούδια
θα ‘ναι δικά μας.

Απολαύστε το απόσπασμα από το έργο!

Αδάμη Δήμητρα

Απόσπασμα από το έργο

Έλα λοιπόν, σκούπισε τα μάτια σου, μην κλαις.
Θεέ μου, τι όμορφα μάτια!
Έτσι μπράβο, έτσι μ’αρέσεις, να χαμογελάς!
Εμείς θα ζήσουμε αγαπημένη μου, και θα νικήσουμε.
Ό,τι κι αν κάνουν, θα νικήσουμε.
[…]
Κι όταν πεθάνουμε, αγαπημένη μου, εμείς δε θα πεθάνουμε.
Αφού οι άνθρωποι θα κοιτάζουν το ίδιο αστέρι που κοιτάξαμε
αφού θα τραγουδάνε το τραγούδι που αγαπήσαμε
αφού θ’ ανασαίνουν σ’ έναν κόσμο, που εγώ κι εσύ τον ονειρευτήκαμε
ε τότε, αγαπημένη μου, θα’ μαστε πιο ζωντανοί από κάθε άλλη φορά.
Αφού κάθε στιγμή οι άνθρωποι θα μας βρίσκουν
στο ήρεμο ψωμί,
στα δίκαια χέρια,
στην αιώνια ελπίδα,
πώς θα μπορούσαμε, αγαπημένη μου, να ‘χουμε πεθάνει;
[…]
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.
Και τότε όλα τα βράδια
κι όλα τ’ άστρα
κι όλα τα τραγούδια
θα ‘ναι δικά μας.