Greek language school - Δίνεις και παίρνεις

Δεν θα πιστέψεις τι συνέβη σήμερα!

Συνήθως δεν μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια με το αεροπλάνο – το παίρνω πολύ για την δουλειά μου και βρίσκω ολόκληρη τη διαδικασία μια μεγάλη φασαρία.

Όμως, η σημερινή μέρα αποδείχθηκε πολύ καλύτερη από ότι περίμενα.

Έφτασα στο αεροδρόμιο νωρίς, ως συνήθως, και επιβιβάστηκα στην πτήση μου.
Ήμουν τυχερή που η αεροσυνοδός με έβαλε να καθίσω δίπλα σε δύο συμπαθητικούς νέους.
Στην αρχή γέμισα το χρόνο μου κάνοντας δουλειά στον υπολογιστή.
Μετά από λίγο ένας από τους άνδρες μού έκανε ένα νεύμα για να τραβήξει την προσοχή μου.
Μου έδωσε το τηλέφωνο του και μου χαμογέλασε.
Πήρα το τηλέφωνο και κοίταξα την οθόνη – υπήρχε ένα μήνυμα! Με ρώτησε ποιο ήταν το όνομα μου και μου έδωσε το δικό του.
Οι δύο άνδρες, λοιπόν, ήταν κωφάλαλοι και από εκείνη την στιγμή και μετά δεν σταματήσαμε να μιλάμε, πηγαίνοντας το τηλέφωνο μπρος-πίσω.

Νοηματική γλώσσα

Έμαθα τόσα πολλά για τους κωφάλαλους – ένας από τους άνδρες ήταν διερμηνέας για άτομα με προβλήματα ακοής. Είχε μεταφράσει την ισπανική νοηματική γλώσσα σε αμερικανική νοηματική γλώσσα – καταπληκτικός!

Ξέρατε ότι η αμερικάνικη και η αγγλική νοηματική γλώσσα είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους και ότι υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικές νοηματικές γλώσσες;

Χωρίς να το καταλάβω, το αεροπλάνο προσγειώθηκε. Συνεχίσαμε την κουβέντα μας μέχρι τα τελωνεία, οπού εκεί έπρεπε να πούμε αντίο.
Αμάν! Είχε τόσο μεγάλη ουρά! Περίμενα στο τέλος της ουράς απελπισμένη, γιατί ήταν αργά και ήμουν τόσο κουρασμένη…
Ξαφνικά, εμφανίστηκε και πάλι ο διερμηνέας και μου πέρασε ξανά το τηλέφωνο του με ένα άλλο μήνυμα. Αυτή τη φορά έλεγε: “έλα μαζί μας από την ουρά για τα άτομα με ειδικές ανάγκες…θα πούμε στον αστυνομικό ότι είσαι ο φροντιστής μας.” Στην αρχή ένιωσα πολύ άβολα. “Όχι, ευχαριστώ, δεν είναι ανάγκη…” Ο άνδρας επέμενε! Μου έδωσε πάλι το τηλέφωνο του και μου είπε χαμογελώντας:

“υπάρχουν προνόμια να είναι κανείς κωφάλαλος, και τώρα είσαι πια φίλη μας, έλα!”

Χωρίς να το πολυσκεφτώ μου έκλεισε το μάτι και με τράβηξε από την ουρά. Παρακάμψαμε μαζί τον κόσμο που περίμενε – ένιωσα λίγο ζαβολιάρα – αλλά όντως ήταν τώρα πια φίλοι μου.