Greek language school - Ο Κένταυρος, ο Γκάντι, οι Αργοναύτες

Μία φορά κι έναν καιρό, σε ένα βουνό, Πήλιο το λέγανε, καθόλου ξακουστό. Σε ένα δάσος εκεί κοντά, κένταυροι ζούσαν μοναχικά. Μια μέρα που βγήκαν για κυνήγι και πιάσαν ένα ελάφι, ένας κένταυρος ξέμεινε ξοπίσω απ΄ την ομάδα του. Μετά από χρόνια ολόκληρα ψαξίματος από την ομάδα του, τον βρήκαν σε μια σπηλιά αρκούδας! Τότε πήγαν να τον πάρουν αλλά…

writing-Greek-story
Ο Κένταυρος Γκάντι
Αλλά..
Ο Κένταυρος Ποσειδώνας είχε ξεχάσει την παρέα του.
Ένας από την παρέα του φώναξε:
Ποσειδώνα! Επιτέλους σε βρήκαμε!
Ποίοι είστε; Ποιος είναι ο Ποσειδώνας ;
Τι εννοείς Ποσειδώνα; Μη μου πεις πως ξέχασες το όνομά σου.
Όχι, δεν το έχω ξεχάσει. Απλώς, δεν το αποδέχομαι. Το όνομά μου τώρα είναι Γκάντι.
Τι λες; Επιτέλους είμαστε ενωμένοι μετά απο τόσα χρόνια. Μας λείπεις πάρα πολύ. Έλα μαζί μας.
Όχι. Έχω την ζωή μου εδώ στην φύση με την γυναίκα μου και τα δέκα μου παιδιά.
Ο Ποσειδώνας, ή Γκάντι, φώναξε την γυναίκα του και τα παιδιά του να έρθουν.

Ξαφνικά, δέκα αρκουδάκια με πόδια αλόγου και σώμα αρκούδας εμφανίστηκαν. Οι κένταυροι ξαφνιάστηκαν τόσο πολύ που κοκκάλωσαν, και δεν μπορούσαν να κουνηθούν για πέντε λεπτά.

Οι κένταυροι αποχώρησαν με την ελπίδα να τον πείσουν την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα, οι κένταυροι ξαναήρθαν στο σημείο που ήταν χτες. Ωστόσο, δεν τον βρήκαν. Οι κένταυροι προσπάθησαν να τον βρουν παντού και κάποια στηγμή, βρέθηκαν σε μία κοιλάδα.
Ο Γκάντι βρισκόταν μαζί με την γυναίκα του, φροντίζοντας ο ένας τον άλλον. Τα παιδιά του έπαιζαν μαζί με άλλα παιδιά που ήταν λίγο παράξενα. Για παράδειγμα: το κεφάλι ενός από τα παιδιά ήταν κουνελιού και το σώμα ήταν ζέβρας. Ενα άλλο είχε κεφάλι λιονταριού και σώμα περιστεριού.
Οι κένταυροι πλησίασαν τον Γκάντι και είπαν:
Ποσειδώνα, έλα μαζί μας. Ανήκεις στην φυλή μας.
Ο Γκάντι απάντησε :
Όχι. Ανήκω στην Μητέρα Φύση.
Ποια είναι αυτή η Μητέρα Φύση που την αγαπάς πιό πολύ από εμάς;

Όλοι ανήκουν στην Μητέρα Φύση αν και δεν το θέλουν. Εδώ, σεβόμαστε τα δικαιώματα κάθε ζώου, την πολυμορφία και την συμβίωση.

Προστατεύουμε ειδικά τους περισσότερο ευπαθείς.
Οι κένταυροι αρνήθηκαν να το πιστέψουν, και είπαν:
Αυτό είναι απίθανο. Δεν γίνεται έτσι στο γένος μας. Σε αυτό, οι δυνατότεροι κερδίζουν τα πάντα. Αν ήτανε έτσι όπως λες, τότε τι θα τρώγαμε;
Ο Γκάντι απάντησε:
Δεν πειράζει. Είμαστε όλοι χορτοφάγοι.
Οι κένταυροι είπαν:
Δεν μπορούμε να τρώμε μόνο χόρτα για πάντα. Θα φύτρωναν στα δόντια μας τόσο πολύ ώστε δεν θα μπορούσαμε να τρώμε πια, και θα πεθαίναμε.
Ο Γκάντι απάντησε:
Δεν καταλαβαίνω αυτό που λες. Δεν μπορούμε να ζούμε μαζί. Πρέπει να φύγετε.
Οι κένταυροι θύμωσαν τόσο πολύ που άρχισαν να προσβάλλουν τα παιδιά του Γκάντι.

Αλλά την ίδια στιγμή, τα ζώα, που είχαν κεφάλι λιονταριού και σώμα περιστεριού, εμφανίστηκαν και αντεπιτέθηκαν στους κενταύρους. Ταυτόχρονα, ήρθαν οι γατόπαρδοι με το πρόσωπο κροκοδείλου, και τους δάγκωσαν. Σκότωσαν όλους τους κενταύρους χωρίς να τους φάνε γιατί ήτανε χορτοφάγοι.

Ο Γκάντι άρχισε να κλαίει, και είπε:
Αδελφές και αδελφοί μου… γιατί έπρεπε να πούμε αντίοο με τέτοιο τρόπο… Σας αγαπούσα πάρα πολύ… αλλά έπρεπε να σας αφήσω γιατί δεν μπορούσα να ανεχθώ πια να σκοτώνουμε τους άλλους και να σκοτωνόμαστε.
Ο Γκάντι και τα άλλα ζώα ζήσανε ειρηνικά για πάντα.

Florence Guénix
Naoko Imoto

creative-writing-greek-text
Ο Κένταυρος και οι Αργοναύτες

Αλλά… Βρήκαν έναν πολύ μεγάλο και πάρα πολύ χοντρό και παχύ Κένταυρο που έτρωγε σοκολατάκια από περαστικούς όλη την μέρα. Γι’αυτό δεν μπόρεσε να φύγει πια από την σπηλιά του – το σώμα του ήταν πολύ μεγάλο για την έξοδο του σπηλαίου. Οι κένταυροι προσπάθησαν να βρούνε μία λύση για να τον ελευθερώσουν. Φώναξαν τον Χείρωνα για βοήθεια. Ο Χείρωνας δεν είχε καιρό αλλά έστειλε τον Ιάσωνα. Ο Ιάσωνας ήρθε γρήγορα τρέχοντας και θύμωσε πολύ όταν είδε την κατάσταση. Έπαθε μεγάλη κρίση όταν κατάλαβε όταν είδε ότι τίποτα δεν του απέμεινε – κανένα μικρό σοκολατάκι.

Πήδηξε πολύ ψηλά και όταν έπεσε κάτω στο έδαφος προκάλεσε έναν τεράστιο σεισμό που κατέστρεψε τον μεγάλο βράχο της σπηλιάς, αλλά…

Η απελευθέρωση δεν ήταν κοντά ακόμα. Η είσοδος της σπηλιάς ήταν ανοιχτή αλλά παρόλα αυτά ο έρημος Κένταυρος δεν βγήκε έξω. Ο Ιάσονας με ολόκληρη την ομάδα του φώναξαν να έρθει έξω, αλλά τίποτε δεν κουνήθηκε στην σπηλιά. ´Ηταν ανήσυχοι και αποφάσισαν ότι κάποιος έπρεπε να μπει μέσα για την εξερεύνηση. Έψαξαν τον πιο θαρραλέο από όλους, αλλά δεν τον βρήκαν. Kαι έτσι ο Ιάσωνας αποφάσισε να μπει μέσα. Μόλις τον βρήκε, τον λυπήθηκε για την αποτυχία του: ο Κένταυρος ήταν ξαπλωμένος σε μία γωνία της σπηλιάς, ένα μεγάλο δάκρυ κύλησε από το μάγουλό του.

Ο Ιάσωνας ηρέμησε αμέσως μόλις τον κοίταξε και η καρδιά του μαλάκωσε.

Ξαφνικά φώναξε την ομάδα του για να βοηθήσουν τον καημένο κένταυρο να βγει έξω. Όλοι μαζί κύλησαν τον χοντρό έξω από τη σπηλιά με προορισμό το λιμάνι του Βόλου. Μόλις έφτασαν στο λιμάνι, γλίστρησε ο Ιάσονας και ξέφυγε ο Κένταυρος από τα χέρια του. Έπεσε στο νερό και δημιούργησε ένα ιστορικό τσουνάμι. Το τσουνάμι θύμωσε τον Ποσειδώνα και ξεπρόβαλε από τη θάλασσα με την τεράστια τρίαινα. Τσίμπησε τον χοντρό Κένταυρο στον πισινό και τον χαιρέτησε.

Τότε έπεσε με το κεφάλι μέσα σε ένα κουβά γεμάτο με σκουλήκια και φίδια.

Η ομάδα του Ιάσωνα ήταν ευχαριστημένη όταν ο Ποσειδώνας πέταξε πίσω τον βαρύ Κένταυρο αλλά τώρα έπρεπε να τον καλέσουν στην Αργώ όπου ο καημένος έπρεπε να πάει με το κουπί για ένα ολόκληρο χρόνο με τους Αργοναύτες για να χάσει τα περιττά κιλά του. Μετά από λίγο χρόνο, έγινε ο πιο δυνατός και αγαπητός από όλους τους πολεμιστές και η ομάδα κέρδισε χίλιους πολέμους μαζί του. Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Οι φώκιες κάλεσαν τους φίλους τους κενταύρους και όλα τα ζώα για ένα μεγάλο γλέντι στην παραλία Κουκουναριές. Είχε αντισεπτικό και μάσκες στην είσοδο αλλά δεν μπορούσε ο κροκόδειλος να φοράει την μάσκα του γιατί δεν χωρούσε στο στόμα του.