Το περίεργο ριζικό της Ευγενίας (2)


Η Ευγενία ένιωσε μια μεγάλη απογοήτευση όταν συνειδητοποίησε ότι ο
άντρας που είχε θελήσει ως σύζυγο, μόλις πέθανε. Δεν στενοχωρήθηκε τόσο
πολύ, αφού δεν τον είχε δει ποτέ, μόνο τον είχε ονειρευτεί. Η ιστορία
της με τους άντρες που είχε χάσει, έναν μαραγκό και έναν ποδοσφαιριστή,
τελείωσε πριν αρχίσει. Το ότι ο Χριστός ο ίδιος ήταν ένας μαραγκός, το
ότι ο Ντιέγκο, ήταν παγκόσμια γνωστός, το ότι όλοι μιλάνε για αυτόν ως
έναν ήρωα των σύγχρονων καιρών, δεν την ένοιαζε καθόλου. Έλεγε στον
εαυτό της πως μια αποτυχία μπορούσε να μεταμορφωθεί σε μια επιτυχία, και
ότι, τελικά, η ζωή ήταν μια σχολή υπομονής.

Στην πραγματικότητα, η Ευγενία δίσταζε να ακολουθήσει τον ένα ή τον άλλο δρόμο. Τι να κάνει; Από την μια πλευρά, υπήρχε η αγάπη της για τον Θεό, δηλαδή μια μοναχική ζωή, με προσευχές και θυσίες, και από την άλλη,
υπήρχε κάτι που δεν γνώριζε ακόμα: τον γάμο με έναν άντρα, δυνατό και
αφοσιωμένο. Δεν μπορούσε να αποφασίσει. Σκεφτόταν ότι ένας μαραγκός θα μπορούσε να πεθάνει οποτεδήποτε, πριν κάνουν παιδιά, και, ως αποτέλεσμα, θα βρισκόταν μόνη της, η χήρα του χωριού, σαν την Ειρήνη Παππά στην ταινία του Κακογιάννη, τον Ζορμπά, στην οποία παίζει τον ρόλο μιας νέας χήρας, που κοιμάται με άνδρες, και δολοφονείται από αυτούς τους άνδρες, αυτό δεν το θέλει η Ευγενία.


Μετά από αυτά τα γεγονότα, η Ευγενία περπατούσε μόνη της στο δρόμο,
ονειροπολώντας, ενώ είχε πέσει η νύχτα, όταν συνάντησε έναν ξένο που
έμοιαζε μάλλον με κάποιον που ερχόταν από μακριά.
Αυτός ήταν αρκετά κομψός, παρόλο που περπατούσε με ένα σακίδιο, και στα
χέρια του κρατούσε μια κάρτα.
Έψαχνε για ένα μέρος όπου θα μπορούσε να φάει και να περάσει την νύχτα,
δηλαδή είτε ένα ξενοδοχείο, είτε ένα δωμάτιο σε κάποιο χωριάτη.
Η Ευγενία τον βρήκε αμέσως τόσο συμπαθητικό όσο και γοητευτικό.
Καθώς ζούσε σαν ερημίτισσα, δεν της επιτρεπόταν να καλέσει τον χαριτωμένο νέο να μείνει μαζί της.

Mani-Evgenia-greek


Τότε, άρχισε να του κάνει ερωτήσεις:
– Έχετε περπατήσει πολλή ώρα; λέει εκείνη.

– Περπατάω όσο περισσότερο μπορώ, επειδή αυτό είναι για το καλό μου,
και για την υγεία μου, απαντάει ο ξένος.

– Έχετε μια προφορά, δεν την αναγνώρισα, από που είστε κύριέ μου;

– Από τη Γαλλία, από το Παρίσι συγκεκριμένα.

– Πόσες μέρες έχει κρατήσει το ταξίδι σας;

– Δεν ξέρω, δεν απαρίθμησα ούτε τις ώρες ούτε τις μέρες, από την στιγμή
που ξεκίνησα, δεν έχω ρίξει ούτε μία ματιά στο ρολόι μου, να σας πω την
αλήθεια, προχωρώ όσο πιο αργά μπορώ.

– Είστε μόνος σας, δεν υποφέρετε από μοναξιά;

– Όχι καθόλου, το αντίθετο, με πάνω από τρία άτομα, νιώθω σαν ένα
κόκκινο ψάρι μέσα στην γυάλα του, δεν αντέχω το πλήθος.

– Λοιπόν, εσύ και εγώ κάνουμε μόνο δύο άτομα, δεν είμαστε ψάρια, είμαστε
ψυχές που τρέφονται από την ωραιότητα της φύσης, λέει η Ευγενία, ενώ
μεγάλωνε το φεγγάρι, όλο και πιο λαμπερό στον ουρανό.

– Φανταστείτε δεσποινίς μου ότι το ταξίδι είναι μια πνευματική εμπειρία.
Μου φαίνεται ότι απογοητευτήκατε στο παρελθόν, και θέλετε τώρα να
ξανακερδίσετε τον χαμένο χρόνο.

– Τα αισθήματά μου είναι αγνά, δεν ψάχνω όπως και να’χει να βρω άνδρα,
είστε κάποιος που έχει μια μεγάλη ιδέα για την ελευθερία, και αυτό το
σέβομαι.


Ενώ έλεγε στον νέο ότι δεν θα επέμενε να τον καλέσει στο σπίτι της,
έλεγε και στον εαυτό της: ο έρωτας δεν έρχεται στα κουτουρού, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, όποτε εσύ έχεις όρεξη, όλες αυτές οι ευκαιρίες
μπορούν να αποδειχθούν επιτυχίες καθώς και αποτυχίες.


Η υπομονή και ο χρόνος κάνουν περισσότερα παρά η δύναμη και το πάθος.

Nicolas Prier

  

  

  

  

Home Blog eMail

  

  

See also

Submit a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Lexi-Logos Facebook Page Lexi-Logos Facebook Page Lexi-Logos Youtube Chanel Lexi-Logos Youtube Chanel
Blog Home contact

T.+30 210 33.11.602 - M.+30 69 76 67 33 95
info@lexi-logos.gr
en_US