LeLo Mag

Καθάρισμα!

Μετά τον εγκλεισμό, όταν ο καιρός των δείπνων και των γιορτών θα έχει ξαναγυρίσει, είμαστε σίγουροι πως θα καλέσουμε τις οικογένειες και τους φίλους μας στα τέλεια διαμερίσματά μας. Δεν ξέρω έναν φίλο η μια φίλη, γυναίκες και άντρες, που δεν έχουν αφιερώσει χρόνο για να καθαρίσουν κάθε δωμάτιο, να τακτοποιήσουν τα συρτάρια, να φροντίσουν τον “εσωτερικό” τους κόσμο, να ταξινομήσουν τις φωτογραφίες τους, να ξαναβάλουν τάξη...

Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας – Τάσος Λειβαδίτης

Ενότητα Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές και λογοτέχνες-Τάσος Λειβαδίτης Ο Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1922 και πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 1988. ‘Ηταν ένας από τους σημαντικότερους ‘Ελληνες ποιητές που αν και αρχικά σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, γρήγορα στράφηκε στη λογοτεχνία και συγκεκριμένα στην ποίηση. Εμφάνιση Στα ελληνικά γράμματα ο Τάσος Λειβαδίτης εμφανίστηκε το 1946, μέσα από τις...

Το μαχαίρι – Άρης Αλεξάνδρου

Ενότητα Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές και λογοτέχνες- Άρης Αλεξάνδρου Ο Άρης Αλεξάνδρου του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Αριστοτέλης Βασιλειάδης, γεννήθηκε στο Πέτρογκραντ στις 24 Νοεμβρίου 1922 και πέθανε στο Παρίσι στις 2 Ιουλίου 1978. Ήταν Έλληνας αντιστασιακός, ποιητής, πεζογράφος, και μεταφραστής. Το πλούσιο λογοτεχνικό και μεταφραστικό του έργο τον κατατάσσει σήμερα ανάμεσα στους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Έλληνες συγγραφείς....

Τυρόπιτα

Η ιστορία μου με τις τυρόπιτες ξεκίνησε άσχημα, με μία παρεξήγηση. Σ’ένα ξενοδοχείο στη Θεσσαλονίκη, για πρωινό, δάγκωσα ενθουσιωθώς κάτι που νόμισα πως ήταν γεμάτο μαρμελάδα αλλά, στην πραγματικότητα, ήταν γεμάτο με σπανάκι. Η αίσθηση της έκπληξης ήταν η ίδια μ’εκείνη όταν είχα πατήσει έναν γυμνοσάλιαγκα με το πρωινό ξύπνημα, τόσο δυσάρεστη. Αλλά μετά, ανακάλυψα την αδερφή της σπανακόπιτας, με τυρί. Κι αυτό ήταν που άλλαξε τη ζωή...

Τα 10 DO’s & DONT’s του Κορωνοϊού

1) Μην διαβάζεις τα νέα όλη μέρα, δεν είναι καλό για την ψυχολογία σου. Μια φορά την μέρα είναι αρκετό. 2) Προσπάθησε να κάνεις καινούργια πράγματα. Φτιάξε ένα κέικ, ή σπιτικό ψωμί. Αλλά, πρόσεχε, μην φας πολύ! 3) Χόρεψε τουλάχιστον μια φορά την μέρα με το αγαπημένο σου τραγούδι. Βάλε την μουσική δυνατά, και μην ντρέπεσαι που θα φαίνεσαι αστείος, γιατί κανένας δεν σε βλέπει. Πάμε! 4) Μην ανησυχείς όλη την μέρα για πράγματα που δεν...

Ο Κορονοϊός (μία ιστορία φαντασίας)

Πριν δύο χρόνια είχαμε μία μεγάλη πανδημία στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Ηταν πολύ απαίσιο όταν οι άνθρωποι έπρεπε να απομονωθούν από τον έξω κόσμο. Η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να χρησιμοποιήσει drones. Δεν ήθελαν κανέναν να βγαινει έξω. Με τα drones υπορούσαν να παρακολουθούν τους ανθρώπους. Ημουν απομονωμένη με την οικογένειά μου στο σπίτι μας για δύο μήνες. Είχαμε αρκετό φαγητό αλλά είχαμε βαρεθεί. Μία μέρα είδαμε στην...

Φτηνές διακοπές

Είμαστε πριν από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, λοιπόν πριν το 1989. Δύο φοιτητές, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, τελείωσαν τις εξετάσεις τους. Είναι καλοκαίρι και θέλουν να κάνουν διακοπές μα έχουν λίγα λεφτά και τους αρέσουν πολύ τα ταξίδια. Βρίσκουν έναν τρόπο για να φύγουν μακριά. Αγοράζουν μια μηχανή που κατασκευάστηκε στην Ανατολική Γερμανία και λέγεται «MZ 125». Δεν χαλάνε πολλά χρήματα και μπορούν να την οδηγήσουν χωρίς...

Πρωινή φαντασία

Μια μέρα, ενώ έκανα έναν περίπατο ανάμεσα στις χαρές και τις λύπες της ζωής μου, είδα μία κουκουβάγια που κούρνιαζε σ’ένα κλαδί της φαντασίας μου. Το φτέρωμά της ήταν λευκό και καστανό. Πότε πότε, το κεφάλι της έκανε έναν γύρο ανοιγοκλείνοντας τα μάτια της. Φτάνοντας μπροστά της, άκουσα μια γλυκιά φωνή σαν αυτή μιας αεροσυνοδού. Οι λέξεις δεν είχαν όλες την ίδια μορφή, ούτε το ίδιο χρώμα. Μερικές ήταν στρογγυλές και ασημόχρωμες, και...

Αγγλικό σπίτι στο Λεωνίδιο

Τρεις Αγγλίδες φίλες, νέες κοπέλες, ταξίδεψαν στην Μεσόγειο με μία κρουαζιέρα πενήντα χρόνια πριν. Στην κρουαζιέρα αυτή και οι τρεις τους ερωτεύτηκαν τρεις νέους Έλληνες ναυτικούς που δούλευαν στο κρουαζιερόπλοιο. Μία ερωτεύτηκε τον καπετάνιο και οι άλλες δύο απλούς ναυτικούς. Οι ναυτικοί δε μιλούσαν αγγλικά κι οι κοπέλες ούτε μία λέξη στα ελληνικά. Όταν γύρισαν στην Αγγλία, άρχισαν να γράφουν γράμματα στα αγόρια στα αγγλικά αλλά,...

Το κόκκινο παπούτσι

Καλοκαίρι του 1975. Εκείνη τη χρονιά, περνούσαμε, η φίλη μου και εγώ, τις φοιτητικές μας διακοπές στα Δωδεκάνησα. Το παιχνίδι μας ήταν, όταν αποβιβαζόμασταν σε κάποιο καινούργιο νησί, να ψάχνουμε στο χάρτη τα ιδανικά μέρη, τα πιο ωραία τοπία, στο τέρμα κάποιου σοκακιού, με μικρό οικισμό και πρόσβαση στη θάλασσα. Χαρούμενοι αν δεν βρίσκαμε, όποτε φτάναμε εκεί, κάποιο αναπόφευκτο φορτηγό βολκσβάγκεν με τους μαλλιαρούς Γερμανούς ή...

Ταξίδι στους Δελφούς

Είναι νωρίς το πρωί. Ο ήλιος ανατέλλει πίσω από τα βουνά και ο δρόμος για το βουνό απέναντι μοιάζει με ένα μακρύ μαύρο φίδι. Από αυτή τη μεριά, το αρχαίο στάδιο βγαίνει από τη σκιά. Δεν υπάρχει θόρυβος. Τα τζιτζίκια κοιμούνται ακόμα. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τους αθλητές να τρέχουν και τους θεατές να φωνάζουν. Πιο κάτω, βλέπω το θέατρο και ακόμα πιο κάτω, το ναό του Απόλλωνα, του θεού του φωτός. Η Πυθία έμενε εκεί και...

Αιγαίας και Αιγαίο

Εφτά χρόνια πριν, όταν επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Αθήνα, ο πρώτος ναός που είδα ήταν ο ναός του Ποσειδώνα. Μέναμε στην Ανάβυσσο, ήταν μόνο 15 λεπτά με το αυτοκίνητο. Καθώς φτάναμε, αισθάνθηκα ενθουσιασμένη για την πρώτη αρχαιολογική εμπειρία μου. Το αίσθημα του ενθουσιασμού μεγάλωσε. Ειδικά, όταν φτάσαμε στην άκρη του ναού, κοιτάξαμε ευθεία μπροστά όπου βρίσκεται η αιώνια γαλήνη του Αιγαίου και, κοιτάζοντας κάτω, ο γκρεμός με το...